رشد و تعالی همواره دغدغه اصلی سازمان‌ها بوده و هست. تلاش متفکران و اندیشمندان مدیریت و تئوری‌های سازمان در توسعه مفاهیم مدیریت و اداره سازمان‌ها همه برای یک هدف بوده و آن هدف، تلاش برای بقا است. سازمان‌ها ناچارند که همواره به دنبال رویکردها و ابزارهای نوینی باشند که تضمین‌کننده رشد و توسعه آنها در بازار رقابت باشد. یکی از مهم‌ترین فاکتورهای بقا و پیشرفت شرکت‌ها در محیط پویای امروزی، رقابت‌پذیری آنها است. ویژگی اساسی این محیط تغییر و عدم اطمینان است. بقای شرکت های دولتی در سال های اخیر در میان دانشگاهیان توجه فزاینده ای را به خود جلب کرده است. این مقاله بررسی می‌کند که چگونه ویژگی‌های یک شرکت دولتی بر شانس ورشکستگی، خریداری شدن و خصوصی شدن آن تأثیر می‌گذارد. در این مطالعه، یک مدل ریسک های رقابتی برآورد شده است. نتایج ما نشان می‌دهد که شرکت‌های بزرگ‌تر در برابر ورشکستگی آسیب‌پذیرتر هستند و شرکت‌های با رشد سریع احتمال بیشتری برای خریداری شدن دارند. ما همچنین نشان می‌دهیم که کم‌ارزش‌گذاری یک محرک کلیدی برای خصوصی شدن است. علیرغم هزینه کم اعطای نمایندگی به دلیل ساختار مالکیت متمرکز، تمایل شرکت های دولتی به خصوصی شدن همچنان با سطح جریان نقدی آزاد، افزایش می یابد.

بقای سازمان شرکت های دولتی آسیب پذیری ریسک رقابتی.